Bu dünyadan bir Doktor Mehmet Sönmez geldi geçti!

Her insan doğar ama her insan gerçekten yaşamaz.

Doktor Mehmet Sönmez hayatını dolu dolu yaşayanlardan, hem de örnek bir insan olarak yaşayıp, bu dünyada silinmeyecek izler bırakarak göçüp gidenlerden oldu.

14 yıl önce bu gün aramızdan ayrıldı.

Onun anısına bu gün, Mehmet Bey Amca‘nın kendi deyişi ile ‘Aslan’ı Ümit Kobal‘a  10.05.2004’te yazıp emanet ettiği ”ERMENEK VE ERMENEKLİ DEDİKLERİ” başlıklı bir yazısını paylaşmaya başlayacağım sizinle.

Yazının uzunluğu ve Dr. Mehmet Bey Amca‘nın bir güne sığamayacak büyüklüğü nedeni ile yazıyı üç güne bölerek, Ümit Kobal‘ın arşivinden fotoğrafları eşliğinde paylaşacağım.

Akrabası olmaktan her zaman gurur duyduğum ve Ermenekli’lerin de hemşerisi olmaktan gurur duyduklarına gönülden inandığım Dr. Mehmet Bey Amca‘nın anısı önünden saygıyla eğilirken sizleri kendi gereksiz kelimelerim yerine onun kalemi ile baş başa bırakayım.

 ERMENEK VE ERMENEKLİ DEDİKLERİ

 Aziz Ermenekliler,

 Sizlere sayın, sevgili Ermenekli hemşerilerim demek yerine aziz Ermenekliler diye hitap etmenin birçok nedeni var; Aziz yarı kutsal insan demektir. Sizlerin azizliği ise dedelerinizin babalarınızın daha Cumhuriyetin başında inançları ve gayretleriyle Ermenek’e büyük hizmetler veren insanların çocukları ve torunları olmanızdan ileri gelir. Bu hizmetler:

 Ermenek’te bir kağnı arabası ve onun geçebileceği bir dağ yolu bile yokken Ermeneklilerin o gün gözlerini, ilerde beyinlerini aydınlatacak olan Türkiye’de iller dahil 20 yerleşim bölgesinde dahi bulunmayan Ermenek Hidroelektrik santralının Gülnar Gilindir Limanına indirilen dev demir parçalarını ve cebri su borularını tekerlek olmaması sebebiyle mandalara sürükleterek ve onların yetmediği yerlerde parçalara omuz vererek Toros’ları aşıran, bin zorluk ve yokluk içinde santralı kuran insanların büyük hareketin öncüsü olan Belediye Başkanı rahmetli Emin Hami Koçaş ve ona yardım eden fedakar ve vefakar insanlarımızı minnetle, şükranla ve rahmetle anıyorum.

 Evet sizler Cumhuriyetin daha başında Ermenek belediye personelinin yetiştirilerek kurdukları şehir bandosuyla Cumhuriyetin bayrağını bando ile göndere çekip bando ile indiren nesillerin torunlarısınız.

 Evet sizler o yıllarda kimsenin hayal bile edemeyeceği bir girişim olan Ermenek Ahali Bankasını kurarak halkın geçimine yardım etmiş ve bu arada Ermeneklilerin kendi ihtiyaçlarını dokuyabilmek için kullandıkları el mekikleri yerine geliştirilmiş dokuma tezgahları getirerek ve halkı da eğiterek bu tezgahlar yüzlerce insanın evine kurarak dışarıya bil pazarlayacak dokuma ürünleri üretebilen insanların torunlarısınız.

 Evet sizler Cumhuriyetin daha ilk yıllarında Ermenek Belediye meclisine hanım üye verebilen medeni insanların torunlarısınız. Evet sizler 1960 yılına kadar bir tek köyünden, Konya il merkezinin ihtiyacı olan 500 öğretmen yetiştirerek karanlık beyinleri aydınlatan insanların torunlarısınız.

 Bu vesile ile şunu belirtmek isterim ki Ermenek ekmeğini yalnız taştan kayadan değil aynı zamanda kağıttan “defter kitap” çıkaran insanların yurdudur. Düşünün ki vatan sathına yayılan binlerce insanımız oralara kağıdın peşinden koşarak dağılmışlardır.

 Gençlerimiz unutmasınlar ki tekrar söylüyorum, bizim karnımız kağıtla doymaktadır. Netice olarak aziz Ermenekliler Ermenekli olmanın hem derin bir gururu ve onuru ve bu ölçüde de icapları vardır.

………