(Dr. Mehmet ATAY, arkadaşımın Ermenek Ortaokulu grubundaki bir paylaşımından esinlenerek Emin
Karpuzcu ile ilgili 2013 yılnda yazmış olduğum yazıyı paylaşmakla rahmetliyi de anmış olacağız. )
Yazı başlığı bana ait değildir. Başlık Emin Karpuzcu tarafından yazılan şiir kitabının adıdır. Kitap, Keskin
Color Matbaası’nda Haziran 2011’de basılmış, elime yeni geçti. ERÇEV adına basılmış 21x 15 cm ebadında bir kitap. İçinde çoğu Ermenek’i konu alan 248 şiir var. 90 gram kâğıda basılmış.,248 sayfa ,sayfaları şiirlerle dolu bir kitap.
Kitabın ön kapağında günümüz Ermenek’in bir fotoğrafı, arka yüzde de yazarın öz geçmişi ve en altta
“Sıla hasretiyle yanar gönüller,
Sılayı özlemeyen acaba kimler? ”
Mutlaka sılayı özlemeyen kimse olamaz, bazıları özlemlerini sözle ifade eder, bazıları şiirle coşkuyla, bazıları da duygularını içine bastırır. Atalarımız ne demiş? “Bülbülü altın kafese koymuşlar; ah vatanım demiş.”
Bu iki dize bize Yöremizin büyük ozanı Karacaoğlan’ı anımsatır.
İçerik yönden kitaba bakarsak, daha ilk “Başlarken” şairin şiirleri kıvrak, özlem ve anlam yüklü, farklı kelimelerle duygularını kolayca anlattığı görülür. Örgüsü sağlam tuğla yapısına benzer. Kelimeler ütlenerek (ayıklanarak ) yerli yerine yaşadığı döneme göre özenle satırlara yerleştirilmiş.
“Netice “ şiirinde, gözlem yeteneği çok üstün olmalı ki, insan mezara verilirken, mezarlıkta
yaşananların sanki videosunu oynatıyor gibi kelimelerle o anı canlandırıp gözler önüne seriyor.
“ Nikâhta Keramet “ şiirinde hayattan kesitler vererek yaşamın acı ve gerçek yönlerini dizelerle
anlatır.
“Bağımı Düşünürken” şiirinde bizi kırk eli sene önceki Ermenek yaşamına götürür.
“ Domatesler evlekte sırtları iki arşın
Çiçek açar boğazı doğacak güne karşın
Salatalık gübresiz düşünür de düşünür
Maydanozun tohumunu karınca yesin varsın
Biberlerin sivrisi, dolması, acısı var.
Patlıcanlar kol gibi güneş ister aşikâr
Ülübü mandalında ara ara darılar
Daha koçan vermeden dalına sarılmışlarBunları düşünürken nerdeyim dersiniz.
Apartman balkonunda deyince gülersiniz
Önümde üç beş saksı oldu bir bağ arası
Gürül gürül bir dere elimde su kovası “
Şiirde anlatım harika, klasik sebze ekimi ve üretimini bilenler bu anlatımın ne kadar güçlü ve zekice olduğunu bilir. Şair azla çoğu, sunilikle doğallığı yan yana koyarak geçmişle günümüzde bir köprü kurmuş gibi. Gözlem yeteneği, kelimeleri kullanmadaki ustalığı, kendisiyle dalga geçercesine özlemlerini tatmin etme iyimserliği, Ermenek’e olan düşkünlüğü harika…Kitap, beni 50 yıl önceki yaşama taşıdı. Şiire ve Ermenek kültürüne düşkün olanlara tavsiye edilir. 02.03.2013. Hasan ŞİMŞEK
