Tahsin Efendi, 1295 / 1878 yılında Ermenek’te dünyaya gelmiştir. Ailesi Müftü Zadeler diye
şöhret kazanmıştır.
Babası Müderris Said Efendidir. Ermenek Rüştiyesinde okumuş medrese tahsili görmüştür.
Beş altı sene Konya İl Genel Meclisi ve Vilayet Encümen üyeliğinde bulunmuştur.
Şu anda (1926) Konya’da ikamet etmektedir.
Hoş-sohbet bir zattır. Şu divlek (kelek) Destanı onundur:
FEDA OLSUN CANIM TATLI DİVLEĞE
Yenecek şeylerin Divlektir şahı
Hayli demdir oldum bunun agahı
Çekerim namına hasretle ahı
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Divlek zamanları bir kutlu demdir
Divleğin bir zevki bin cam-ı cemdir
Namını yad etmek elzem ehemdir
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Geldi mi bir kere divlek zamanı
Sabrı biter nefsin, kalmaz dermanı
Almak için beklerim fırsat amanı
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Tatlı divlek der de evdev çıkarım
Birçok divlekçinin canın sıkarım
Halimden bazen de kendim bıkarım
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Bir divlek almakçün bin söz söylerim
Divlekçiye pek çok cefa eylerim
Kendi zevkim arar gayrı bilirim
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Divlek için neler çıkar dilimden
Kaçar bostancılar hafif yelimden
Ne çare kurtulmak müşkil elimden
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Cebime numune lokum katarım
Divlekçi ağzına birin atarım
Tatlı divleklere derhal çatarım
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Divlekçi hiç vermez bana ham kelek
Bulmakçün her halde iyi bir divlek
Dolaşırırm tarlayı evlek evlek
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Çarşının her yeri divlekle dolu
Az hoşuma gitmez severim bolu
Tükettim uğrunda parayı pulu
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Hıesım ççok divleğe hiç gözüm doymaz
Bütçem ise her dem arzuma uymaz
Çok vermezse rabbim pek de boş koymaz
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Var iken ambarda iki üç beşi alırım yanınba daha on beşi
Sonra da bulurum kırk elli eşi
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Hatırım şad etse ol kahpe felek
Allah verse birden bin tatlı divlek
Sevinirdi buna gökteki melek
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Tkkalı dağ gibi bir divlek olsa
Meydan sinisine kesilse dolsa
Yanmazdım servetim nihayet bulsa
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Hatunsaray malı her yerden makbul
Kaçar ömer cinsi şekerden mamul
Yakında mideme girmesi memul
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Divlek peynir pilav midenin yâri
Her dem verse rabbim bunları bari
Pek çok etmez idim ah ile zarı
Feda olsun canım tatlı divleğe.
Divlek deyip aşık uzun ağladı
Ateş-i hasretle gönlün dağladı
Destanın şu sözle kesip bağladı:
Feda olsun canım tatlı divleğe
Kaynak: Konya Vilayeti Halkiyat ve Harsiyatı Sayfa 12 – 13 – 14
Yazarları: Edebiyat Öğretmeni: Sadeddin Nüzhet ve Psikoloji Öğretmeni Mehmet Ferit
1926 yılında Konya’da basılan Osmanlıca sayıdan olup Türk Tarih Kurumu Kütüphanesi
11561 kayıtlı eserden alınmıştır.
