PROF.DR.İBRAHİM CEYLAN

             İLMİN ZİRVESİNDE PROF. Dr. İBRAHİM CEYLAN’IN YAŞAM ÖYKÜSÜ
            Prof.Dr. İbrahim Ceylan  1932  yılı Ermenek’te doğduğu zaman Ermenek İlçesi,Konya İli’ne bağlı idi. Sekiz,dokuz bin nüfuslu çevre il ve ilçelerle ulaşımı olayan “Tekerleğin Değmediği Yer” lerdi. 1939 da ilkokula memleketinde başlayan İbrahim Ceylan “Hayat Savaşımda Nereden Nereye” adını taşıyan ve içinde ilginç  bilgiler  sunulan, çok değerli kitabı, güzel bir baskı ile basılarak okuyucularına sunulmuştur.
İnsanın kendi kendini sorgulaması ,”Hayat Savaşımda Nerden Nereye” geldiğini anlatabilmesi öyle zor ki…Gelin görün ki İbrahim Ceylan eserini öyle kalıcı bir üslupla, sürükleyici yazmış ki, karşılaştığı acıları, tatlıları, güzellikleri, özellikleri, ile başarılarını okurken aynen, sizde Doktor, Doçent, Profesör oluyorsunuz. Kitabını bitirmeden bırakamıyorsunuz.1943  yılında “Toroslardan çıkış “ diye başlayan bölümde, yolların olmadığı, yolculukların  katır sırtında okumak için yollara düşüldüğünü , Konya ‘da yatılı orta okulu başarı ile bitirişini ve devamını ne güzel  anlatır.
Okula kaydolmak için gittiği Antalya Lisesi okul Müdürü  (Reşat Oğuz’un) “velisi olmayan bir öğrenciyi okula alamam” diyerek okuldan kovulduğunu, sonradan Antalya Ziraat Bankası Müdürü’nün, Ermenek’in Sarıveliler köyünden olduğunu , Ermenekli Halil Taşpınar’dan öğrenir. Birlikte Ziraat Bankası Müdürü Mustafa Barçın’ı  ziyaret  ederler. Kitabında İbrahim Ceylan, şunları yazar.” Mustafa Barçın beni çok iyi karşıladı. Babamı çok iyi tanıdığını, Kendisinin de Sarıveliler köyünden olduğunu söyledi. Ertesi gün sabahleyin Antalya Lisesine gittik. Velim Mustafa Barçın olmak kaydıyla hemen kaydımı yaptırdı. Yatılı olarak Liseye başladım. Aksi halde ne yapacağımı bilmiyordum. Bu nedenle  hep saygı ve sevgi ile anmışımdır.” Der.
Liseden sonra  da İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi ne girip buradan da başarılı olarak mezun olan İbrahim Ceylan, Av. Sami Soylu vasıtası ile zamanın  Sağlık Bakanı Nafiz Körfez kulalı ile görüşerek “Kula Sağlık Merkezi, Baştabipliği Hükümet Tabipliğine” atanır. İzmir’de yedek subaylığı, Ankara’da  genel cerrahi asistanlığı, 1960 yılında da Strazbourg Üniversitesi Tıp fakültesindeki ilmi ve çok başarılı, planlı, disiplinli çalışmalarını, nasıl başarılara ulaşıldığını doğallığıyla bir bir dile getirir. Bu sistemli çalışmaların, başarıların, sonucu  ilk defa uluslar arası tıp literatüründe ismi yayınlanır. Strazbourg dönüşü 1969 yılında Ankara Tıp Fakültesi’nde tekrar göreve başlar.Doçentlik tezi olarak hazırladığı damar sertliği”üzerindeki orijinal tezin taktirle beğenilmesi sonucu üniversitesinde, Doçent ünvanını alır. Beş yıl sonra Profesörlük için müracat eden Doçent Ceylan nihayet 1975 yılı resmi gazetede kararnamesi yayınlanır.
Rektör Profesör Dr.Tahsin Özgüç imzası ile kensdisinr gönderilen yazıda şöyle der. Sayın Profesör Dr. İbrahim Ceylan “Genel Cerrahi Ana bilin Dalı Başkanlığı, 19 Mayıs ve Spor Akademisi Başkanlığı, Futbol Federasyonu’ndaki çalışmaları,Antalya Tıp Fakültesi kuruluşundaki öncülüğü, Vasiküler Cerrahi alanındaki ilk çalışmaları, üniversite ve fakültelerdeki alınan önemli reform niteliğindeki kararları, büyük Pbaşarılarını”anlatan bu eserTürk cerrahi,tarihinde  de önemlibir,yer,alacaktır.”     Prof.Dr. İbrahim Ceylan ‘ın uluslar arası 100 e yakın bilimsel yayını yanında, meslaki kitapları da vardır.
İbrahim Ceylan, Bitimsiz çabalarıyla hak ettiği meslek bilgisi, görgüsü Ve başarıları sonucunda zaman, zaman Paris, Hollanda, İtalya, Portekiz, Avusturya, Macaristan, Çekoslovakya, Yunanistan, Bulgaristan, Suriye, Roman’ya, Taylant ve daha bir çok ülkeye bilimsel çalışmalar için gidip gelmiştır. Taşeli’nin yetiştirdiği ünlü şairimiz Ahmet  Tufan Şentürk’ün dediği gibi Sayın Prof. Dr. İbrahim Ceylan ”Manevi yapısı ile çok sevdiğimiz Ermenek’ten hiç ayrılmamıştır. Bana göre O’nun etini, kemiğini, pres altına koyup sıksan sanırım kan yerine Ermenek sevgisi akacaktır. Ceylan bir Ermenek sevdalısıdır.                                                         Sayın Ceylan kitabının bir yerinde şöyle,yazar:”Ülkesorunlarıyla,uğraşırken doğup büyüdüğüm memleketim Ermenek ile ilgili her türlü konunun içindeydim. Kendimi sanki doğuştan görevli addediyordum.”diyen Ceylan İstanbul ilen Ankara’daki Ermenekliler derneğini kuruluşunda, Esentepe Köyünün üstüne yansıtıcı yapılmasında, Sümerbank mağzasının açılmasında, Buzhanenin yapılmasında, bir çok hemşerilerimizin işe yerleştirilmesinde, rahmetli Emin Hami Koçaş’ın büstünün yapılmasında, Ankara’daki Ermenekliler dernek binasının alınışı gibi sayısız konular tamamen benim ve mesleki muhitimin katkıları ile olmuştur.”
Kitabında “Ermenek neden İl olmasın” başlıklı bölümünde , bu bölgenin (Taşeli),ayrı,bir,idari,statü,altıda,yönetilmesinde,sayısız,yararlar,vardır.Niçin”(TAŞELİ  İLİ) ile ile ilgili broşür ve yazıyı çok yönlü gerçeklerle hazırlayıp 1990 yılında (15 ) bin imzalı yazıyı iç işleri bakanlığına sunduk. On yıl bu mücadeleyi sürdürüp Taşeli’nde toplantılar yaptık. Bu uğraşılar devam ederken 8 Haziran 1995 tarihli Hürriyet Gazetesinde İsmet Solak köşe yazısında şöyle yazar.1935 yılı Atatürk Alanya’ya geldiğinde halk İl olmak istediklerini söylemiş, Atatürk, bir harita istemiş, Alanya ve çevresini uzun, uzun incelemiş, yol bağlantılarına, akar sularına, dağlara tek, tek bakmış, Ermenek İlçesini  daire içine almış, “ İşte Vilayet olması  gereken yer burası” demiştir.
Prof. Dr. İbrahim Ceylan ın bitmez tükenmez , ısrarlı çabalarıyla hak ettiğimesleki bilgisi ve başarıları sonucunda kazanmış olduğu şöhreti  kendisini hep engin kılmış, vatan ve Milletine, doğup büyüdüğü çevreye hizmet etmekten hep onur duymuştur. Bilimsel çalışmaları da gelecek nesillere örnek olmuştur.
“Hayat Yaşamımda Nereden Nereye” adlı kitabını herkes, özellikle, Ermenekliler okumalıdır. Kitabi okuyanlar güçlüklerim nasıl aşıldığını, problemlerin nasıl çözüldüğünü, hak ederek zirvelere nasıl ulaşıldığını göreceklerdir.
Böyle değerli bir eseri gün ışığına çıkaran kardeşimiz Profesör Dr. İbrahim Ceylan’ı  içtenlikle kutlamak bir vefa borcumuzdur. Bitimsiz sevgilerimle.!
Mustafa Ertaş
TÜRKLERDE   CERRAHİNİN  GELİŞİMİ
 
Değerli bilim adamı Prof. Dr. İbrahim Ceylan’ı dile kolay kırk üç yıldır tanırım.
Tabipliği yanında, bilgi ve kültür için çabalayanlara candan kucak açar, yardımcı olur. Kendileri Taşeli Bölgesi Ermenek doğumludur.
Birkaç gün önce Postacı Prof. Dr. İbrahim Ceylan’ın yeni yayınladığı “Türklerde Cerrahinin Gelişimi” adlı eserini getirdi.Değerli okuyucularım Türk Tıp tarihine ve kültürüne bir ilk olarak kazandırdığı bu kitaptan alıntıları buyurun Ceylan hocanın kendi cümlelerini birlikte okuyalım.
“Türklerde Cerrahinin gelişim evrelerini bütüncül bir yaklaşımla ele almış bir esere ulaşamadım. Çok güç ve büyük sorumluluk isteyen bu konuyu yazmak uzun bir zaman, özveri ile araştırma ve yoğunlaşma gerektiriyordu. Bu konuda birikimleri olan Cerrahinin bazı değerli hocaları ile konu üzerinde görüşmeler ve değerlendirmeler yapıldı…Uzun yıllar kurguladığım çok kaynak tarayarak özenle çalışıp ön hazırlıklarını tamamlamış olduğum ”Türklerde Cerrahi’nin Gelişimi konusunu yazmak için  tek başıma yola çıktım.”
Değerli okuyucularım bu kitapta Türklerin Cerrahi’ye yaptıkları katkıları konusunda ilginç ve geniş bilgiler öğreniyoruz.
“Türklerin İslamiyet’i kabulünden sonra cerrahiye duyulan ilginin en güzel örneklerinden meşhur hekim İbn-i Sina’dır. O böbrek taşlarının tedavisi için ilk defa müdahaleyi önermiş, nasıl yapılacağını da ayrıntılarıyla açıklamıştır.”
Değerli Prof.  Dr. İbrahim Ceylan Hoca “Cerrahi ve Yan Dalları” (19.) asrın sonuna kadar bazı girişimcilerin dışında tıp eğitiminden ayrı tutulmuş itibar görmemiştir.” der. Cerrahinin bugünkü gurur verici hale nasıl geldiğini,
gelişimini…özellikle genç neslin içinde bulundukları imkanları bugünlere taşıyanları bilmesi, gelecek nesillere aktarması görevi olmalıdır.
“Türklerde Cerrahinin Gelişimi konusunda tarihsel bir perspektiften bakmayı amaçlayan bu çalışma bir tarafıyla konuyla ilgili bir literatür taramasının ürünüdür. Bir bilim adamı olan Prof. Dr. İbrahim Ceylan güçlü akademik kadrolardan öğrendiği bilgi ve etik kurallarla hatırladığı çok değerli hocaları yanında Ord. Prof. Dr. Süheyl Ünver, Prof. Dr. Hilmi Akın hocalarını da saygı ve rahmetle anıyorum diyerek inceliğin, engin kalpliliğin, saygı ve sevginin en güzel vefa örneğini de sergiliyor. Hoca kitabında (15.) yüzyıla kadar Türk ve İslam olmayan hekim adına rastlanmadığını da bildiriyor.”
Osmanlı Döneminde Darüşşifalarda hasta tedavisi yapılırken musikiden de yararlanılmıştır bilgisini sunar.
 
 
“1930’lu yıllarda dev bir Üniversite Reformu başlatan Atatürk sayesinde çağdaşlaşmanın  başlangıç yılları olmuştur” diyor.
Dünyada modern cerrahiye geçiş evreleri 1845-1945 arasında başlamış 1950’li yıllarda ülkemizde ve Dünyada tüm cerrahi dallarında değişimler başlamıştır.
Modern cerrahiye geçiş evreleri bağlamında söz konusu gelişim süreci bu kitapta ele alınmıştır.
 
İyi Cerrah: İyi Ameliyat yapar
Daha iyi Cerrah: Hangi hastaya Ameliyat yapılacağını bilir
En iyi Cerrah: Hangi hastaya Ameliyat yapılmayacağını bilir
 
Sayın Prof. Dr. İbrahim Ceylan Hoca bu güzel sözlere”SEVDİĞİM ÜÇLÜ” der.
 
“Türklerde Cerrahinin Gelişimi” eserinde:İslamiyet’in kabulünden sonraki başlıca Türk Devletlerinin tarihiyle tıp konusu birem,  birem araştırılarak yazılmış ve çok önemli bilgiler sunulmaktadır. İslamiyet’ten önceki ve İslamiyet’in kabulünden sonraki başlıca Türk Devletleri:1-Oğuzlar,2-Hunlar,3-Batı Avrupa Hunları,4-Avarlar,5-Göktürkler-6-Hazarlar,7-Uygurlar,8-Karahanlılar,
9-Gazneliler,10-Büyük Selçuklular,11-Anadolu Selçuklu Devleti,12-Osmanlı Devleti,13-Türkiye Cumhuriyet Dönemi; Türkiye’de cerrahi dallarının başlangıç evrelerine genel bir bakış ve tıp dallarındaki değişim ilerlemeler dünyada modern cerrahiye geçiş evreleri ve bitirirken başlığıyla son buluyor.
Kitap 17X24 ebadında 168 sayfa birinci hamur, çok güzel bir baskı ile ilk kapağında bir ameliyat anı, son kapağında ise Prof. Dr. İbrahim Ceylan’ın özgeçmiş’i yazılıdır.   Türk Cerrahi Derneği-Ankara 2012
 
DOĞRUDAN  DOĞRUYA
Mustafa ERTAŞ
10.02.2013-KONYA
 
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
 
 
BÜYÜK   ÖDÜL
“ANKARA   ÜNİVERSİTESİ  ÇINARI”  ÜNVANI,  PROF. Dr. İBRAHİM  CEYLAN’A VERİLDİ.
Kendi dalında  “ TÜRKLERDE CERRAHİNİN GELİŞİMİ” adı ile kitaplar yazan Prof. Dr. İbrahim CEYLAN “Bilim insanı olarak gelecekteki çalışmalara ışık tutmayı bir görev olarak benimsedim”    der.
 TAŞELİ ( Ermenek-Sarıveliler- Başyayla) yöresinin yetiştirdiği, Ermenek ilçesi doğumlu çok değerli kardeşimiz bilim insanı  Prof. Dr. İbrahim  CEYLAN ‘a hak ettiği, yerinde  bir  kararla   Ankara Tıp  Fakültesi, Yönetim Kurulu teklifi ve Üniversite  Senatosu kararı ile “ ANKARA ÜNİVERSİTESİ ÇINARI”  unvanı   verildi.
 Onur  kaynağı  olan  bu  büyük ödül  17 Mart  2017  tarihinde Üniversite de  100.yıl salonunda yapılan, büyük bir tören ile gerçekleştirildi.
    Yurdumuza, Milletimize,  Taşeli ’ne,  bilime, büyük hizmetleri olan, Prof. Dr. İbrahim CEYLAN’I  ne kadar kutlasak azdır.
Vatan ve Milletimizin sevdalısı  CEYLAN, özellikle bilime kattığı büyük değerlerden dolayı, devamlı anılacak ve yaşatılacaktır.
Kitabının ilk sayfalarında  şunları yazar: “ Annem ve babama:!… Bu Eseri Sizinle Birlikte Yaşayarak
Yazdım. Mekanınız Pırıl, Pırıl, Olsun.”
Diye yazan Anne ve babasını  da unutamayan, engin kalpli ve vefalı Prof. Dr. İbrahim CEYLAN’I  ataları-
na  olan bu güzel duygusundan dolayı bir daha taktir ediyoruz .
İnsanlar unutulursa ölür. İbrahim CEYLAN  hiç bir zaman unutulmayacak, bilime  ve insanlığa, Vatanımıza,  Miletimize ve Taşeli’ne yaptığı ölümsüz değerlerle sürekli, şükranla anılacaktır.
    Eşim öğretmen Günay ERTAŞ hanım ile beraber Ankara Üniversitesine, bu yerinde kararlarından
dolayı, teşekkürlerimizi sunmak,  bizlerin de bir vefa borcumuzdur. Allah hepsinden razı olsun.
Prof. Dr. İbrahim CEYLAN  eserinin bir başka sayfasında da çok önemli olan şu cümleleri sunar:
“ İyi cerrah:  İyi  Ameliyat yapar.   Daha iyi cerrah: Hangi Hastaya Ameliyat Yapılacağını Bilir.    En iyi cerrah:   Hangi Hastaya Ameliyat Yapılmayacağını Bilir.   Sevdiğim üçlü.” Diye bildirir CEYLAN Bey.
     
Prof. Dr. İbrahim  CEYLAN’A    eşim  Günay  ERTAŞ   hanımla   birlikte  bizler  de:
“ CERRAHİNİN   BÜYÜK ÇINARI “der, başarılarının  devam edeceğine inanıyor, saygılar sunuyoruz
Doğrudan  Doğruya
Mustafa   ERTAŞ
09.Nisan 2017 -Konya
 
 
 
Prof. Dr. İbrahim  Ceylan Bey’e
 
Toroslar Ceylan’ı gönlümde arslan
Kutlu bir günümüz giyin ve süslen
Sevgi saygı  duyur dostlara seslen
Kurban bayramını kutlarım kardeş.
                                               “Kahramanlar yeri “bizim yurdumuz
                                               “Arı Türkçe” bal kaymaktır dilimiz
                                               Boz bulanık akar bazen selimiz
                                               Sıla özlemiyle sevgiler kardeş.
“Oğuz “dur aslımız, Selçuk “Karaman”
Nureddin Bey ceddin yaman mı yaman
“Ermenek Baş şehir ” oldu bir zaman
Tarih böyle yazar gerçeği kardeş
                                               “İrem-nak”  Ermenek , Firan  kalesi
                                               “Cennet Bahçeleri” budur manası
                                               Musa Peygamber’in  sözü âlâsı
                                               Alanya’dan  sevgi  saygılar kardeş.
 
“Meydan’da eviniz Göksu’ya bakar
Maraspolis’ten de ırmaklar akar
Bu yerden sanatkâr  alimler çıkar
“OKU” Ayeti’ne  uyarız  kardeş.
                                               Profesörsünüz ilim yolunuz
                                               Engin kalplisiniz tatlı diliniz
                                               Yaylamızda çiğdem sümbül gülünüz
                                                Gülmek, bilmek, size yakışır kardeş
Ermenek’ten çıktın gurbet yoluna
Kendini yarattın hayat zoruna
Çok hizmetler verdin şu TAŞELİ’NE
“İL  OLSUN”  çabanı bilirim kardeş.
                                               KOÇAŞ’ın  anıtı dikildi ise
                                               “Yüksek okul”geldi açıldı ise
                                               Zirvelere anten yapıldı ise
                                               Eserlerinizdir bilirim kardeş
Taşeli’in den senin DNA  ların
Ondan kaynaklanır  tüm çabaların
“İL “ olur inşallah görürüz yarın
“LİVA “ merkeziydi  Ermenek kardeş.
                                               Doğumun Ermenek  durak Ankara
                                               Hızır yetişir mi ? düşmezsen dara
                                               Bunca yıldır hep tırmana, tırmana
                                               Neler çektin neler bilirim kardeş.
Karac’Oğlan  senin gönlünde yatır
Herkesi  seversin  alırsın hatır
Bizlerden yengeye çok selam götür
Başkent’te  dostlara saygılar kardeş.
                                               Ermenek bilirsin Atatürk  yurdu
                                               Severiz vatanı çekilir derdi
                                               Biz Türk Milletiyiz tükenmez  merdi
                                               Bu vatan aşkıyla ölürüz kardeş.
 
ERTAŞ  der kendine  engin ol engin
Kültür  denizinde olsaydım zengin
Ney’in ateşi  ki  ?… sardı bir yangın
Kül, duman,  olmadan kurtarsan kardeş
                               Mustafa Ertaş
 
                GEÇMİŞ  ZAMAN  OLUR Kİ HAYALİ CİHAN  DEĞER
CEYLAN Ankara dan telefon eder
ERTAŞ sen Konya’da bizi bekle  der
Heyet yola çıktı değişsin kade
Can dostlar  Anıt’ta   buluştu bu gün,
                                               Karaman’ı  geçtik  Sartavul  şura
                                               Allah’ım hakkımız versinler sıra
                                               Fakirin gönlünde derin bir yara
                                               Kardeşler bir melhem olalım bu gün.
Mut’a geldik sıcak bastıkça bastı
Derece fırladı otuzu aştı
Levha yok dönecek yolcular şaştı
Terletip sılaya geçtiler bu gün.
                                               Yılan gibi gider bu  yok çekilmez
                                               Kadı Köprüsü dar hemen geçilmez
Boz bulanık akar çaydan içilmez
Hamam suçatı’n  dan geçtiler bu gün.
Mut’un ekinleri biçilmiş deste
Kalırsak burada oluruz hasta
Ermeneklin duramaz  ki…kafeste
Sıcaktan serine geçtiler bu gün.
                                               Evren köyü derler  ormanın yanı
                                               İlçe  yolu derler yol nerde hani
                                               Devlet yok  mu dostlar kınaman  beni
                                               Yüzlerce  virajdan geçtiler bu gün.
Bir uçurum var ki.. Manavgat  derler
Ödün patlar görsen kafayı yerler
Geçmez bu zirveyi  komondo erler
Bin öfke,  dert ile geçtiler bu gün.
                                               Ulam, ulam orman yol uzar gider
                                               Ermenek göründü, değişsin kader
                                               TAŞELİ ( Vilayet ) olmalıdır der
                                               Söyleşe söyleşe geçtiler bugün,
Şehre yaklaşınca beklerler bizi
Ne hoştur buranın baharı yazı
Abdullah.  Cafer’in o güler yüzü
Sevince dönüştü coştular bu gün.
                                               Kaymakam Bey ile hal hatır eder
                                               Arkasından yüksek okula gider
                                               Bütün partileri ziyaret eder
                                               Birlik  beraberlik  sağlandı bu gün.
Çok kalabalıktı toplandı herkes
Dudak konuşmuyor  tutuldu nefes
“TAŞELİ VİLAYER” olsun diyen ses
Profesör Ceylan konuştu bu gün.
 
                                                                                                                                                                                                                                            Kazancı, Güney yurt, Sarıveliler
                                               Heyeti karşılar coştu bu yerler
                                   Taşeli ey dostlar“ İL” olsun derler
                                               Profesör Kesici  konuştu bu gün.
Davet eden İLÇE Sarıveliler
Barçın  piknik  iyi çok güzel derler
Saç kebap, balığı  burada yerler
Buz gibi suları içtiler bu gün.
                                               Başyayla  ve  köyler halkı toplandı
                                               Yeni   Vilayetin   TAŞELİ   adı
                                               Tek kurtuluşumuz İL olmak dedi
                                               Birem, birem herkes konuştu bu gün.
İçinden dolmalı kuyunun suyu
 Taşeli’nin güzel şehiri köyü
El ele vermeli  ağası beyi
Köylü, kentli herkes güldüler bu gün.
                                               Bit tek kalp olmalı  ERTAŞ olmalı
                                               Heyet Ankara’ya gidip gelmeli
                                               Araya, araya hakkı  bulmalı
                                               Hak yolunda canlar yoruldu  bu gün.
                                                                                              Mustafa ERTAŞ—01. Mayıs  2011
 
 
ANAYASA MAHKEMESİ ÜYESİ ERMENEK SEVDALISI
 ŞAİR MEHMET ÇINARLI
Mehmet Çınarlı  1925 yılında Ermenek İlçesinde doğdu. İlkokulu orada,orta okulu Konya’da, liseyi de Antalya’da okudu.1948 yılında siyasal Bilgiler Fakültesini bitirdi. Maliye Bakanlığı’nda  Devlet memurluğuna başlayıp, çeşitli görevlerde bulunduktan sonra 1960 yılında Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdür Yardımcılığına getirildi. Bu görevde iken Amerika Birleşik Devletlerine verilen bir bursu kazanarak, 1961 yılında sekiz ay süre ile  yurt dışına gönderildi. Bu süre içinde Amerikan Üniversitesindeki kamu yönetimi ile ilgili bazı derslere devam etti. Amerika’nın çeşitli eyaletlerinde inceleme ve araştırmalarda bulundu.
1964 yılında, Maliye Teknik Kurulu Üyeliğine getirilen Çınarlı 1967 yılında, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından Sayıştay Üyeliğine getirildi. Bu görevde dört yıl çalıştıktan sonra 1981 yılında Sayıştay Genel Kurulu’nca Anayasa Mahkemesi Üyeliğine seçildi. 1990 yılında bu görevden emekli oldu. Yapılan üst düzey  emeklilik töreninde başkan  Yekta Güngör Özden yazdığı uzun şiirinde şöyle der:
“Çınarlı üstadımız  edebiyat çınarı
Güzel eserleriyle  sanki  şiir  pınarı.
 
Türk Edebiyatı’nın köşe taşı, ”Hisar  Dergisi’nin kurucusu  ( Derginin baskı sayısı bir edebiyat dergisi  için büyükçe bir rakam olan “ 7000 “ lere kadar yükselmi,tir )  Milli kültürümüzün  direği Ermenek sevdalısı Mehmet Çınarlı doğru ve çalışkanlığından dolayı kısa süreler içinde yukarıda yazıldığı gibi alde Mahkemesi üyesi iken emekli ölür. (13) kitap yayınlar. “ Hatıraların  Işığında,
Halkımız ve Sanatımız, Söylemek  Yakışır, Bu kitaplardan birisi de  Altmış Yılın  Hikâyesi dir. Kitabevi -126, İstanbul, 1990 Bu kitabın ön sözünde  Çınarlı şöyle der: “Düşünüyorum, o halde varım” sözüne  paralel olarak bende: Hatırlıyorum,
O hâlde  yaşamışım” diyorum.
“Akşama kaldık “ başlıklı şiirimin sonunda :
“ Ne vermek ister isek, akşam olmadan verelim,
Kararmadan , ne hüner varsa döküp gösterelim,
Ebedi yaşamak istiyorsak, ilim yolundan dönmeyelim “ demiştim.
O yıllarda  Çınarlı  Amerika, Yugoslavya,  ve Mısır’a görevli olarak gönderilir.
Mehmet Çınarlı kitabının 305. Sayfasında “Acılı Günlerim” başlıklı s.305-306-307 de şunları yazar. 1973 yılı eşim Nuran  Hacettepe hastahanesinde oldukça uzun  süren ameliyatının sonucunda  ur, habis çıkmış, hastalığın kanser
Olduğu anlaşılmıştı.!  Ne yapacağımı bilmeden koridorda ağlayarak bir süre dolaştım. Biraz kendime geldikten sonra, ilk verdiğim karar durumu  hastadan saklamaktı. Hastanın  yanına varınca “sonuç iyi çıkmış” deyince çığlık atıp, annesi, kız kardeşi bir birlerine sarıldılar.
Ameliyatı yapan Profesör  hastanın sinirleri çok zayıf, tedavisinden önce, pisikoloğa maneviyatını yükseltmek gerek” dedi. Fakültenin dekanlığını yapan
Profesörle görüştüm. Hastalığı gizli tutmasını rica ettim, Hoca “Modern tıpta hastadan  hastalığı gizlenemez. Eşinizi bana getirirseniz derdinin ne olduğunu hastaya açıklarım,” dedi. İçine düştüğüm çaresizliği genel cerrahi profesörü olan
Dostum ve hemşerim İbrahim Ceylan’a anlattım. O da hastalığın gizlenmesi konusunda  benimle aynı fikirde idi. “Pisikolojik tedavinin getireceği fayda, hastaya kanser olduğunu söylemekle yapılacak tahribatın onda birini bile karşılayamaz” dedi. Hastalığı açığa vurmadan ışın tedavisi yaptırmanın bir yolunu bulduk. Hastalığı hiçbir yere bahsetmedim. Bu acıyı uzun süre yalnız başıma çektim.
On yılın sonunda artık tehlike kalmadığını bildirdiler. Bunun üzerine ben de eşime  geçirdiği hastalığın ne olduğunu söylemek gafletinde bulundum. Eşim
Gerçeği on yıl sonra, tehlike geçtiği halde öğrenince çok sarsıldı. Kendine haftalarca gelemedi. Ya psikoloğun  dediğini tutup, durumu baştan açıklasaydık,
Neler olacağını Tanrı’dan başka kimse bilemezdi.
İbrahim Ceylan :
1974 yılında  Edebiyat Armağanı,
1979 yılında Jüri Özel  Armağanı,
1982 yılında Edebiyat  Armağanı,
1983 yılında Yılın Şairi  seçilir,
1992 yılında Üstün Hizmet Ödülü alır.
Bitmeyen bir enerji kaynağıdır, bu ulu Çınarlı. Öncü kuvvettir. Üstün hizmet, Vatan aşkıyla en üst  zirvelere yükselen Mehmet Çınarlı  doğup büyüdüğü  toprakların hasretiyle yanıp kıvranıyor. Şairimizin kafasının içinde şimşekler çakıyor, fırtınalar esiyor. Sönmeyen alevler sarmış benliğini. Özlemler içinde yanıyor. Bu alev. Bu ateş  Ermenek hasretidir. Ermenek sevdasıdır. Şairimiz Mehmet Çınarlı  “O YER Kİ “başlıklı  şiirinde şöyle seslenir:
 
O yer ki  çevrilmiş sıra dağlarla
Kışın eksik olmaz yağmuru karı
O yerde her taraf, bağ, bahçe, tarla.
Yem yeşil geçirir, bütün baharı.
Kuşatır kavaklar orda her yolu
Ceviz ağaçları sincapla dolu
Yaz günleri süsler hep sağı solu
Elması, armudu, ayvası, narı.
Adı Çağlayandır suları çağlar
Benim meskenimdi o güzel bağlar
Benimle gülerdi benimle ağlar
En sıcak dostumdu  soğuk pınarı.
Dalında serçeler öter her sabah
Kah tepesindeyim dibindeyim kah
Her imza atışta hatırlarım  ah!….
İsmini aldığım  yaşlı Çınarı.
“KOLAY  DEĞİL” başlıklı bir başka  şiirinde de rahmetli Ceylan şöyle seslenir.
Sen gelmedin bu yerlere, gelmek kolay değil
Yıllar süren özlemi, bilmek kolay değil
Bağlarda bahçelerde, geçen tatlı günlerin
Gönlümde kalmış izleri, silmek kolay değil.
Artık uzakta şimdi, o günler üzüntüden
Gamdan kaçıpta kurtulabilmek, kolay değil
Baktıkça dertli yüzlere. Kalmaz sevince yer
Gördükçe ağlayanları, gülmek kolay değil.
Yıllarca hasta, aç sürünen, kimsesizlere
Tek kurtuluş ölümse de, ölmek kolay değil
Hep şiiri dinlemek, unutup inleyenleri
Bir taş duvarlı Köşke, Çekilmek kolay değil.
 
Şair Ahmet Tufan Şentürk’e yazdığı “ALIN YAZISI” dörtlüklerinde de Taşeli’ni  şöyle dillendirir:
 
Doğduğumuz memleket taştı, çakıldı
Sert yoğruldu mayamız, bizi dik başlı kıldı
Dağ zirveleri gibi, yücelikler diledik
Bataklık kuşlarının, bizden gözleri yıldı.
Yalana baş sallayıp, susmasını bilmedik
Huysuz geçimsiz diye, şöhretimiz yayıldı
Ne görevi bırakıp, çıkar sağladık ne de
Değerimiz bilindi, çabamız anlaşıldı.
Bir çölde yapa yalnız, eriyip gitmekteyiz
Sevildik yasaklandı, sevdik günah sayıldı.
Rahmetli koca şair, Mehmet  Çınarlı’nın  bu kadar Ermenek sevdalısı, bu kadar vatan aşkı, Taşeli’nde  pınarların çıktığı, derelerin aktığı, tavşanı kaçışan,
Kekliği uçuşan, bazen iniş, bazen yokuş, çam, pelit, ladin, ardıç, kavak, kadran, andız, ormanlarının  içinde büküle, kıvrıla, zirvelerden Göksu’ ya yükseklerden
Seyrederek ilk ulaştığımız yer. “İrem –Nak” (Cennet bahçesi )  ERMENEK ten mi
Kaynaklanıyor.?  Yoksa asil kökeninin çok okumasından, çok gezmesinden, duygularını dizelere dökmesinden mi, engin kalpliliği ile ınsanlığı ‘nın  yüceliğinden midir?  Nedendir?….İlk arı Türkçe dil fermanını yayınlayan  Karaman oğlu Mehmet Bey ‘in yaşadığı toprak, ile atalarının türbelerini seyrederken, buram  buram çiçek tüten yaylaları, Karaman oğulları’nın  at beslediği tarihi ve tüm Akdeniz yörüklerinin de yaylası Barçın, ile bağ ve bahçelerinde yufka ekmeği, döğme yağını, arı kovan balını, köpüklü doğal ayranını, saç kebabını,  buz gibi berrak sularını, Taşeli’ne özgü  gelenek , görenekleriyle yalçın dağlarından  mıdır bu yüce tutku. Bu ne yüce bir tutku
 
Türkiye’mizin ve Dünya’nın neresinde bulunursa  bulunursa  bılunsun
Mübarek günlerde bütün dostlarına olduğu gibi bendenize de aralıksız tebrik gönderen şairimiz, engin kalpli yüce duygulu idi. Konya’ya her gelişinde bizim eve buyurur, uzun, uzun dertleşirdik. Gönül alırdı. Allah bin kere razı olsun.
 
Ankara Halkevi Edebiyat Kolu Ve Bir şiir yarışmasına 1944 yılı gönderdiğim “GİDİLMEZ Kİ” adlı şiirim. Mehmet  Çınarlı”
Yaylaları kapladı kar
Ne yol geçer ne kış uçar
Toroslarda bizim diyar
Yaz gelmeden gidilmez ki.
Çırpınma boş yere gönül
Su akmadan gürül, gürül
Açılmadan çiğdem sümbül
Dağlar esir edilmez ki.
 
Yüklendi de bir kır ata
Yola çıktı belki posta
Her gün hesap tuta, tuta
Günler artar, eksilmez ki.
Düştüm diye gurbet ele
Hayatını verdin yele
Neden açılırsın ele ?
Eller derdini bilmez ki.
“ERMENEK  MUT ÜZERİNE”( Mehmet Çınarlı)
“ ……..Mut bir “kayısı bayramı             icat etti ya , biz de tuttuk “ceviz bayramı” düzenlemeye başladık. Yalnız kaysı yazın olgunlaşır, cevizse so baharda kemale
erer. Tatiller bitip, okullar açılıp, havalar serinledikten sonra yapılan “ceviz bayramı “ na dışardan katılabilmek çok güç.
Asıl önemlisi, Mut’lular  “Kaysı bayramı “nın arkasına bir de “Karacaoğlan Şenliği” eklediler ve zamanla programın bu ikinci kısmına daha çok ağılık verdiler.
Şimdi bizim ateşli  ve iyi niyetli hemşehrilerimizden  bazıları ( başta öğretmen Mustafa Ertaş olmak üzere ) Karacaoğlan’ın  Ermenekli olduğunu ısbata çalışıyorlar. Bir haylide delil toplamışlar. Bunlardan biri şu.“Öyle dümdüz,
Sıcaktan kavrulan bir ovada Karacaoğlan gibi bir şair barınamaz.Boz bulanık   akan dereler, geçit vermeyen karlı dağlar Mut’un neresinde var.? Karacaoğlan gibi bir şahin  olsa, olsa Ermenek’in dağlarında, yaylalarında yuva yapar.”Bir kaç
Il önce bana gelip, kendilerini desteklememi istemişlerdi…..
Karaca’ oğlan’ın Ermenekli olduğunun isbatı, edebiyat tarihimiz için şüphesiz önemlidir. Ama, böyle bir isbatlama yapılmadan da, asırların geçmesine rağmen eserleri canlılığından hiçbir şey kaybetmeyen bu büyük halk şairini sevgiyle anıp, Onun adına şenlikler düzenlememiz imkânsız değildir.”
Kaynak: Yassı Kaya Ermenek ve kültür Yardımlaşma Derneği , Prof. Dr. Kamil İlisulu 16 Nisan 1976
“ERMENEK YOLLARI :(Mehmet Çınarlı)
Varsın tren gibi gitmesin atlar
Yolun tadı çıkmaz konup göçmesen
O yollar geçilse gönül ne anlar
Her soğuk pınardan bir su içmeden.
O yollar yayladan, dağlardan geçer
O yollar ardıçlı, o yollar çamli
Baharda, her yerden fazla çiçekler
Güz gelince olur herkesten gamlı
 
Kar eksilmez Yellibel’leri vardır
Kaya pınarı da her dem buz gibi
Bıçakçı vadisi başka diyardır
Yellibel Kasımken o nevruz gibi.
Açık mavi akar Göksu’yun kolu
Köprü eski devrin şaheseridir
Obalar, sürüler karşılar yolu
Yörükler yaylanın sahipleridir.
Bin rege bürünmüş, Dekiçatı  var
Suyu nazlı akar, hoş öter kuşu
Bu yola ömrünü vermiş ne canlar
Ne belleri bükmüş Meliz yokuşu.!…
İlk sıla kokusu Farsak çeşmesi
Yeşil Ermenek’in kapısı Keben
Orda kavuşmanın sonsuz neşeşi
Orda vedalaşır gurbete giden.
Yollar ağaçlar başka ruh taşır
Baltadan, ateşten çekmişler çile
Besbelli yanıklar çabuk anlaşır
Dost oldum onlarla ben dide gele,
Sılaya dönerken candan bir bakış
Geçer aramızda uzunca müddet
Anlarım. Onlara ne yapmış bu kış
Onlar görür, bana ne etmiş gurbet!…
Ermenek yolları sürer günlerce
Arkada türküler söyler kiracı
Bir pınar başında uyunur gece
Seherde seçilir ilk dağ yamacı.
Eller gibi yoktur birden kavuşmak
Vuslat, yudum, yudum içilir orda!…
Yollar yavaş, yavaş sarılan yumak
Hasret. Damla, damla zehirdir orda!…
Rahmetli şairimiz 1961 yılında görevli olarak Amerika’ya  gider. Kültür pınarı ÇINARLI içindeki yangını şiire döker. Washing ton ( Vaşikton ) da yazdığı şiirinde  de bakınız nasıl seslenir:
SORMA:
Sorma eski tadı yok dalların yaprakların
Altında İlk baharım, yabancı bayrakların
Beyaz bir taş üstüne, oturdum yapayalnız
Uzak bir rüya gibi ellerin, dudakların.
Gözlerim yaşarmaktan. Bakamam çocuklara
Ve sanki, düşmanıyım, bütün oyuncakların.
Hayalimden geçiyor,terk edilmiş bağımız
Beynimde uğultusu , upuzun kavakların,
Önümden gelip geçen insan değil makine
Nerede sıcaklığı, o bizim sokakların
İçmek ne hoş olurdu, hayatı gözlerinden
Öyle bir ilk bahar da, altında leylakların
Muhakkak benimkidir, uykudan zaman, zaman
Uzaktan bir hıçkırık, duyarsa kulakların.
 
Ünlü ve büyük şairimiz Mehmet Çınarlı’  17 Ağustos 1999  depreminde Yalova da Hakkın rahmetine kavuştu. Kendisi bu son eseri “ ALTMIŞ YILIN HİKAYESİ’ni
göremeden aramızdan ayrıldı. Allah’ım makamını cennet etsin. Ailesine, dostlarına ve okuyucularına baş sağlığı dileriz.
Mustafa Ertaş