İnsanoğlu genelde yalnızdır. Aslında hep yalnızdır. Çevresinde ne kadar kalabalık olursa olsun yine yalnızdır. O kalabalık sadece o zamanındaki yaşam değerleri ilgili kalabalığa hitap ettikçedir. Yani insan değiştikçe kalabalıklar da aslında değişir. Çünkü yaşamda olduğu alanlar değişmiştir ya da beklentileri çeşitlenmiştir. Bir de küçükken de büyüdüğünde de yaşam değerleri değişmeyen insanlar vardır. Onlar çocukken de aslında aynı şeyi söylerler; büyüdüklerinde de aynı şeyin peşindedirler; olgunlaştıklarında da aslında aynıdırlar ama tabi ki hayatını geliştirdiği süreçte bu fikirler oturur, yaşama ve sevdiklerine yansır. Bu değerler ve hayata katmak istenilenler kişinin başlangıçta kendi gücü olmadığı için havai kalır ve çevresinden ilk etapta tuhaf karşılanabilir. Çünkü dedikleri ya da yapmaya çalıştıkları o yaşlarda popüler değildir ve akranlarının peşinden koşmak istedikleri daha farklıdır. Bundan dolayıdır ki eylemlerden ziyade söylemlerden prim yapmanın daha tatlı olduğu yaşlardır. Bu durumda kendince ideali olan insanlar çoğunlukla yalnız ve marjinal kalır. Bu sebepten onları anlayanlarsa yalnız kalanlar kadar olmasa bile en azından hayatının belli oranında bu tip insanlarla ortak paydada buluşabilmeleridir. Normalde insanlar birbirlerini kişilik olarak başlangıçta tanıyıp kabullenirken, marjinal olanlarda ortak paydada buluştuktan sonra bir dostluk kurulur. Aslında kurulan bu dostluk diğerlerine göre daha zor olsa da daha kalıcı ve sağlamdır. Yerine göre daha çok kavga edersin; yerine göre daha çok tartışırsın ve yerine göre ortak bir şey yapmak dışında sosyal bir şey paylaşamazsın ama zaman içerisinde ortak yapılanlar sosyal ve insani paylaşımlara da sirayet etmeye başlar. Bir bakmışsın sen biraz o olmuşsun; O da biraz sen olmuş. Birbirinizden etkilenerek bağımsız hayatlarınızda yaşama bir değer ayrıca katmaya başlamışsınızdır ve süreç içerisinde duygusal iniş çıkışlarınızı, sosyal oluşumunuz hayatın kendinize ne getirip ne götürdüğü aranızda paylaşmaya başlamışsınızdır. Bütün iniş çıkışlar, yapılanlar yapılmayanlar, paylaşılanlar paylaşılmayanlar sizi geliştiren öğeler olmuştur. Diğer popüler olan arkadaşlık şekline gelince elbet onlar da gereklidir ve güzeldir ama timsah ve zürafaların arkadaşlıkları gibi köklü değildir. Çünkü o yıl timsahlar popülerse herkes timsahtan arkadaş bulmak ister; zürafalar popülerse zürafa arkadaş isterler. Çünkü yaşam değerlerini doldurmaları sadece anlık rüzgardır. İstedikleri şeyin derinliklerini bilmezler ve önemsemezler. Yani bir timsah ya da zürafa onlara yaklaşsa da sadece kendilerine minnet beklerler. Çünkü gelişen zürafanın boynunu uzatmak için ne badireler atlattığının ve yaşam değerlerinin olgunlaştıkça nasıl biraz başkalaşıma uğradığının farkında değildir. Onun sadece o istediği boynu uzun bir yaratıktır ve aklına zürafa geldiği için zürafa ister. Halbuki zürafalar timsahlarla arkadaş olabilmek için o vahşi derelere kaç kere boyunlarını sokmuştur farkında değildirler ve aynı şekilde timsahlar ağzı ne kadar büyük olursa zürafanın boynunu koparmamış ve belki de zürafa timsahın karada daha uyumlu olması için çabalamıştır. İşte böyle dostlar küçük bir zürafayken ya da timsahken elde ettiğiniz farklı cins arkadaşlarınızı unutmayı ve onlarla olan dostluklarınıza değer katın. Bu dostluklar size en dar olduğunuz zamanlarda can simidi olacak dostluklardır. Diğer sonradan sizlerle görüşmek isteyen popüler tayfayla da istediğinizde tabi ki vakit geçirebilirsiniz ama kolay ulaşılan ve istenildiğinde yanınıza gelinip istenilmediğinizde de uzak durulmak istenen kişi durumuna düşmemek şartıyla.
